کد مطلب:225820 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145
دعای رفع خطر از زنان باردار
تعویذ هشتمین امام علیه السلام برای دفع خطر از زنان حامله، در مقابل انسان ها و جنبندگان:
محمد بن مسلم از امام هشتم شیعیان علیه السلام روایت می كند: این تعویذ را در كاغذ یا تكه یی پوست نوشته، و به همراه زنان حامله باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم، بسم الله، بسم الله، بسم الله، ان مع العسر یسرا، ان مع العسر یسرا، یرید الله بكم الیسر، و لا یرید بكم العسر، و لتكملوا العدة، و لتكبروا الله علی ما
[ صفحه 219]
هداكم و لعلكم تشكرون.
و اذا سألك عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان، فلیستجیبوا لی و لیؤمنوا بی، لعلهم یرشدون، و یهیی لكم من امركم مرفقا، و یهی ء لكم من امركم رشدا، و علی الله قصد السبیل و منها جائر، و لو شاء لهداكم اجمعین، ثم السبیل یسره.
اولم یر الذین كفروا ان السموات و الارض كانتا رتقا ففتقناهما، و جعلنا من الماء كل شی ء حی افلا یؤمنون، فانتبذت به مكانا قصیا، فاجاءها المخاض الی جذع النخلة، قالت یا لیتنی مت قبل هذا و كنت نسیا منسیا.
فنادیها من تحتها الا تحزنی قد جعل ربك تحتك سریا، و هزی الیك بجذع النخلة تساقط علیك، رطبا جنیا، فكلی و اشربی و قری عینا، فاما نزین من البشر احدا فقولی انی نذرت للرحمن صوما فلن أكلم الیوم انسیا.
فاتت به قومها تحمله قالوا یا مریم لقد جئت شیئا فریا، یا اخت هارون ما كان ابوك امرء سوء و ما كانت امك بغیا، فاشارت الیه قالوا كیف نكلم من كان فی المهد صبیا.
قال انی عبدالله اتانی الكتاب و جعلنی نبیات، و جعلنی مباركا اینما كنت، و اوصانی بالصلوة و الزكوة مادمت حیا، و برا بوالدتی و لم یجعلنی جبارا شقیا، والسلام علی یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیا، ذلك عیسی بن مریم.
والله اخرجكم من بطون امهاتكم لا تعلمون شیئا، و جعل لكم السمع و الابصار و الافئدة لعلكم تشكرون، اولم یروا الی الطیر مسخرات فی جو السماء ما یمسكهن الا الله ان فی ذلك لایات لقوم یؤمنون، كذلك ایها المولود اخرج سویا باذن الله عزوجل.
آن گاه زن حامله این تعویذ را بر گردن خود آویزان كرده، و پس از وضع حمل و زایمان در آورد. باید مواظب بود كه، این آیه ی شریفه را تا آخر نوشته، و آن را ناتمام نگذارد؛ زیرا مراد آیه این است كه: «خداوند شما را از شكیبایی مادرانتان بیرون می آورد، در حالی كه هیچ نمی دانید.» پس اگر در اینجا توقف كنی، مولود، لال به دنیا می آید؛ و اگر این قسمت را نخوانی: «خداوند برای شما گوش و دیدگان قرار داد، شاید سپاسگزار شوید!» كودك، سالم به دنیا نمی آید [1] .
[ صفحه 220]
محمد بن مسلم از امام هشتم شیعیان علیه السلام روایت می كند: این تعویذ را در كاغذ یا تكه یی پوست نوشته، و به همراه زنان حامله باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم، بسم الله، بسم الله، بسم الله، ان مع العسر یسرا، ان مع العسر یسرا، یرید الله بكم الیسر، و لا یرید بكم العسر، و لتكملوا العدة، و لتكبروا الله علی ما
[ صفحه 219]
هداكم و لعلكم تشكرون.
و اذا سألك عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان، فلیستجیبوا لی و لیؤمنوا بی، لعلهم یرشدون، و یهیی لكم من امركم مرفقا، و یهی ء لكم من امركم رشدا، و علی الله قصد السبیل و منها جائر، و لو شاء لهداكم اجمعین، ثم السبیل یسره.
اولم یر الذین كفروا ان السموات و الارض كانتا رتقا ففتقناهما، و جعلنا من الماء كل شی ء حی افلا یؤمنون، فانتبذت به مكانا قصیا، فاجاءها المخاض الی جذع النخلة، قالت یا لیتنی مت قبل هذا و كنت نسیا منسیا.
فنادیها من تحتها الا تحزنی قد جعل ربك تحتك سریا، و هزی الیك بجذع النخلة تساقط علیك، رطبا جنیا، فكلی و اشربی و قری عینا، فاما نزین من البشر احدا فقولی انی نذرت للرحمن صوما فلن أكلم الیوم انسیا.
فاتت به قومها تحمله قالوا یا مریم لقد جئت شیئا فریا، یا اخت هارون ما كان ابوك امرء سوء و ما كانت امك بغیا، فاشارت الیه قالوا كیف نكلم من كان فی المهد صبیا.
قال انی عبدالله اتانی الكتاب و جعلنی نبیات، و جعلنی مباركا اینما كنت، و اوصانی بالصلوة و الزكوة مادمت حیا، و برا بوالدتی و لم یجعلنی جبارا شقیا، والسلام علی یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیا، ذلك عیسی بن مریم.
والله اخرجكم من بطون امهاتكم لا تعلمون شیئا، و جعل لكم السمع و الابصار و الافئدة لعلكم تشكرون، اولم یروا الی الطیر مسخرات فی جو السماء ما یمسكهن الا الله ان فی ذلك لایات لقوم یؤمنون، كذلك ایها المولود اخرج سویا باذن الله عزوجل.
آن گاه زن حامله این تعویذ را بر گردن خود آویزان كرده، و پس از وضع حمل و زایمان در آورد. باید مواظب بود كه، این آیه ی شریفه را تا آخر نوشته، و آن را ناتمام نگذارد؛ زیرا مراد آیه این است كه: «خداوند شما را از شكیبایی مادرانتان بیرون می آورد، در حالی كه هیچ نمی دانید.» پس اگر در اینجا توقف كنی، مولود، لال به دنیا می آید؛ و اگر این قسمت را نخوانی: «خداوند برای شما گوش و دیدگان قرار داد، شاید سپاسگزار شوید!» كودك، سالم به دنیا نمی آید [1] .
[ صفحه 220]
[1] صحيفة الرضا، ص 180، شماره ي 54. بحارالأنوار، ج 95، ص 20 و 59.